„Жил Менар. Звучи како име на опскурен автор, чиј експе-риментален пристап кон книжевноста, ‘менаризам’, можел да стане светски тренд, доколку авторот не погинел под мистериозни околности. Во двобој гради во гради со конзер-вативен рецензент, кој наместо со меч или со пиштол, во клучниот момент смртоносно го ранил со недостаток од смисла за хумор. Или кој страниците од своите книги, во ран пример за примена на VR во книжевноста, сакал да ги импрегнира со психотропна течност, што кај читателот би предизвикало халуцинации – физички реакции на текстот – но кој при експериментирањето со различните хемикалии и самиот се затрул. Или можеби човек кој е здрав, жив и помеѓу нас, но за кој до сега не сме знаеле, или барем не со овој негов из/за/мислен идентитет.“
(Илина Јакимовска)